קטלא קניאאַ טאָג אַ מלאך, אַ טאָג אַ גלח - יהי רצון ס'זאָל זײַן תמיד אַ געלעכטער |
כינוי:
מין: זכר
RSS: לקטעים
לתגובות
|
<<
אוגוסט 2003
>>
|
|---|
| א | ב | ג | ד | ה | ו | ש |
|---|
| | | | | | 1 | 2 | | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | | 31 | | | | | | |
| 8/2003
אַ גוטן חודש!
ס'איז שױן ראש־חודש אלול אָבער נאָך נישט חודש אלול. מען קען נאָך אַרײַן כאַפּן אַפּאָר עבירהלעך אײדער מען דאַרף אָנהײבן תשובה צו טון. פֿאַרפֿאַלן, הײַנט האָב איך געדאַװענט בײַם כּותל אָבער מאָרגן אי"ה הײב איך אָן אַ נײַע בלעטל פֿון גײן דאַװענען אַיעדן אין דער פֿרי, הערן שופֿר און זאָגן לדוד ה' אורי. הבא לטהר מסייעין אותו און איך בין זיכער אַז גאָט װעט אַרױף דרײען דער הױכקײט פֿון מײַן װעקער זײגער כאָטש איך קען אים נישט צוזאָגן אַז איך װעל בלײַבן אױף די צען קאַפּיטלעך. איך קלער זיך אפֿילו אײַנצושרײַבן אין עפּעס אַ כּולל אױף חודש אלול. אלול איז טאַקע ראשי תיבות אַלע ליטװאַקעס װערן לײַט אָבער חסידים טון בלױז תשובה װײַל לײַט װעט פֿון זײ קײנמאָל נישט װערן.
נאָך אַ פֿיל־געשעענישע זומער פֿון אַסאַך אַרום פֿאָרן און די געבורט פֿון אַ בן זכר בין איך ענדלעך צוריק אין דער הײם אין מײַן אײגן בעט, איך קען לײנען אױף מײַן אײגן קאָמפּיוטער און האָפֿענטלעך שרײַבן כּימי קדם. ס'איז דאָ אַסאַך צו דערצײלן און אַזױ װי איך הײב נאָר אָן צו שרײַבן מאַכן זיך מיר אױף די אױגן און איך זע זאַכן װאָס אַנדערש זע איך נישט. די װעלט זאָגט אַז אשרי תמימי דרך איז תמניא אַפּין, אַכט פֿאַכיק, מה שאין כּן אשרי יושבי ביתך איז אײנפֿאַכיק.
װאָס איז בעסער? איך האָב פֿײַנט אײנפֿאַכיקײט און פֿון דעם האָב איך לײדער איבערן קאָפּ. אַז מען פֿאָרט אָבער אַרום און מען זעט װאָס טוט זיך בײַ אַנדרע פֿאַרשטײט מען בעסער אַז אדם רוצה בקב שלו יותר מט' של חבירו. ס'איז װיכטיק זיך אומצוקוקן און זען און פֿאַרשטײן װאָס טוט זיך חוץ פֿון אונזערע ד' אמות אָבער אין דער זעלבער צײַט דאַרף מען געדענקן אַז דאָס פּסלט נישט דער אשרי יושבי ביתך. אױף געװיסע ערטער װײַזט עס אױף װאָס פֿעלט אין אונזער לעבן אָבער אױף אַנדרע ערטער מאַכט עס גאָר רײַכער. אַ טאָפּעלטן בעט אױף װאַקאַציע איז מעין עולם הבא און מען קען מקיים זײַן ולנוח בחיבת װי דער מה ידידות האָט געבאָטן, אָבער מען האָט אױך הנאה פֿון אונזער אַנדערשקײט און אַז אַנדרע קולטורן מעגן עקזיסטירן פֿאַרװאָס נישט אונזער?
איר װעט מיר מוחל זײַן אָבער איך דאַרף אױספּאַקן די רענצלעך און געבן פֿאַרן קלײנעם זײַן פֿלעשל. כּל התחלות קשות און איך האָב געמוזט עפּעס שרײַבן אױף צוריק אַרײַן צו גײן אין שװוּנג, און אי"ה, בלי נדר יהי החודש הזה...
| |
|
בבלוג זה
בכל הבלוגים
